هر چه میرفتم فقط پاییز بود
این دل کوچک ز غم لبریز بود
واژه های سردو بی مفهوم هم
آشنای قلب این ناچیز بود
هرچه میخواندم ز اندوه دلم !!!
عشق امروز و غم دیروز بود...
کاش !
کاش بودی تا دلم تنها نبود
تا اسیر غصه ی فردا نبود
کاش بودی تا نگاه خسته ام
بی خبر از موج دریا ها نبود
کاش بودی تا دو دست عاشقم
غافل از لمس گل مینا نبود
کاش بودی تا زمستان دلم
این چنین پر سوز و پر سرما نبود
کاش بودی تا فقط باور کنی
بی تو هرگز زندگی زیبا نبود ...
ماچ داداشی ...